به مجموع فرآیندهای آماده سازی و زیرسازی لوله های فولادی شامل کنترل شرایط دما، میزان تمیزی سطح، زبری سطح، میزان آلودگی نمکی سطح و در نهایت عایق نمودن لوله فولادی، «پوشش لوله» گفته می شود.
برای محافظت از ماده پایه ساخت لوله های فولادی در برابر خوردگی ناشی از تماس با سیالات یا محیط خورنده، استفاده از پوششهای داخلی یا خارجی در سیستم های پایپینگ (خطوط لوله) کاملاً معمول و متداول است. البته می توان برای جلوگیری از خوردگی، جنس لوله و اجزای سیستم را از آلیاژهای فلزی مقاوم در برابر خوردگی مانند فولاد ضد زنگ (استنلس استیل) یا سوپر آلیاژهایی مثل اینکونل، مونل و… انتخاب کرد اما این کار بی شک موجب افزایش هزینه تمام شده سیستم خواهد شد. عموماً آستر کردن (ایجاد پوشش بر روی لوله ها و دیگر اجزای سیستم خطوط لوله) با استفاده از مواد فلزی و غیر فلزی مختلف روشی کم هزینه تر و به صرفه تر از لحاظ اقتصادی برای جلوگیری از ایجاد خوردگی در سیستم است.
